Vrij en Blij viert diamanten jubileum

Eind jaren veertig in Hierden: jongeren lopen in het naoorlogse dorp enigzins met hun ziel onder hun arm. Veel is er naast het werk op het land niet te doen. Bij sommigen mondt dat uit in kattenkwaad, wat agent R. van Panhuis een doorn in het oog is.

'Politie' van Panhuis neemt in september 1948 het initiatief tot een trommelclub, met de naam Vrij en Blij. Voor de Hierdense Muziekvereniging Kunst Na Arbeid is dat welkome versterking, vooral omdat er bij wandeltochten nu om en om gemusiceerd kon worden. Het is een goede start voor een vereniging die dit jaar zijn 60-jarig bestaan viert. Van Panhuis blijkt niet alleen effectief de jeugd van de straat te houden, hij is zelf ook een goed instructeur voor de jonge vereniging.

Het oude, houten zanglokaaltje diende als repetitieruimte, waarbij het tijdens de repetities niet altijd even ordelijk toeging. Politie van Panhuis had er zijn handen vol aan, zodat besloten werd een bestuurlid mede toezicht te laten houden. Overigens leerde de jeugd wel trommelen, maar geen noten lezen. Er werd gewerkt met een systeem van Romeinse cijfers, dat aanvankelijk prima voldeed. Ook was er in die opbouw jaren nauwelijks geld, zodat niet iedereen een trommel had. Die leden mochten meetikken op de tafel. Pas in 1955 kwamen de eerste uniformen, betaald door de Hierdense bevolking. Dat stimuleerde Vrij en Blij klaarblijkelijk, want de eerste prijzen sieren dat jaar het clubhuis. Ook komen begin jaren '60 de eerste meisjes-leden hij de vereniging. Wim Hamstra is dan instructeur. Hij wordt opgevolgd door Henk Jans, die een onvergetelijke indruk maakt. hij was als 6-jarig kereltje al bij Vrij en Blij gekomen en was een natuurtalent. Onder zijn leiding haalde Vrij en Blij een tweede prijs op haar eerste echte concours.

Het niveau steeg met sprongen. Mooi natuurlijk, maar voor jongeren lastig om aansluiting te vinden. Daarom werd in 1980 de jeugddrumband opgericht, waar ze werden opgeleid voor het grote corps. Vervolgens won het jeugdcorps op eigen kracht de nodige prijzen, zodat het grote corps hen snel en met liefde opnam in hun midden. In 1988 wordt het arsenaal uitgebreid met melodische instrumenten: xylofoons, marimba's en een tomtom. Vrij en Blij krijgt er een ander, meer Amerikaans geluid door.

Onder Henk Jans bereikt Vrij en Blij grote hoogten. Vele malen wint het corps eerste prijzen. Ook de ledentrouw is groot. Als Henk Jans in 1996 de instructie overdraagt aan zijn zoon John Jans, wordt zijn vertrek dan ook gevoeld als een verlies. John Jans is zelf ook als jochie bij Vrij en Blij gekomen dus bepaald geen vreemde voor de leden. Ook onder zijn leiding wordt de ene prijs na de andere in de wacht gesleept. Rob van Plateringen volgt hem in 2004 op, die terugkeert op het nest na lid te zijn geweest van Kunst na Arbeid. Hij leidt Vrij en Blij nu naar het grootse jubileum-concert op 1 november. Veel oud-leden komen naar De Rumels in Hierden, waar ze vanaf 19.30 uur niet alleen luisteren, maar ook zelf na jaren de stokken weer ter hand nemen. Als 'Politie' van Panhuis dat eens had mogen meemaken!

(Bron: Harderwijker Courant, 15 oktober 2008)